ชีวิตดีขึ้นทุกๆด้านด้วยการจัดบ้านแค่ครั้งเดียว

ตอนที่ผมเห็นหนังสือเล่มนี้วางอยู่บนชั้นหนังสือขายดีเนี่ย ผมเดาไว้ว่ามันต้องมีเทคนิคในการจัดบ้านแบบเมพๆ แน่ๆ แต่พอได้อ่านเข้าจริงๆ ผมเดาผิดแฮะ เนื้อหามันไม่ได้เน้นไปที่การเก็บของเท่าไหร่ครับ แต่กลับเน้นไปที่การทิ้งของมากกว่า!

ผมว่าถ้าเปลี่ยนชื่อหนังสือเป็น "ศิลปะแห่งการทิ้ง" ก็คงจะไม่ผิดนัก (หยอกๆ)

ช่วงแรกๆ ของหนังสือ เน้นไปที่การจัดบ้านด้วยการทิ้งของ โดยใช้แนวคิดง่ายๆ ว่า ของที่เรามีอยู่สามารถ "ปลุกเร้าความสุข" ให้กับเราได้ไหม ถ้าหากไม่ได้ ก็ทิ้งมันซะ อย่างเช่น ถ้าจะจัดเสื้อผ้า ก็ให้เอาเสื้อผ้าทั้งหมดมากอง แล้วหยิบมาลองทีละตัวเลย ถ้าตัวไหนปลุกเร้าความสุขไม่ได้ ก็ทิ้งไป

แต่เชื่อไหมว่า ปัญหาหนึ่งของการทิ้งเนี่ย ก็คือ "การทิ้งของไม่ลง" นี่แหละ ผู้เขียนแนะนำว่าให้จัดลำดับการทิ้งของที่ตัดสินใจได้ง่ายๆ ก่อน เช่น เสื้อผ้า, เอกสาร, ของจิปาถะ แล้วปิดท้ายที่ของที่มีคุณค่าทางจิตใจ ตามลำดับ ไม่งั้นเราจะจบด้วยการนั่งจมอยู่กับอัลบั้มรูปภาพหรือของขวัญที่ทิ้งไม่ลงแน่นอน

นอกจากลำดับในการทิ้งของแล้ว ยังมีหลายประโยคที่น่าสนใจเกี่ยวกับการทิ้ง เช่น

เราสามารถทิ้งของขวัญที่คนอื่นให้มา ด้วยแนวคิดที่ว่า มันได้ทำหน้าที่ของมันไปแล้ว นั่นก็คือ ถูกส่งมอบให้ถึงมือเรา
หลายครั้งเราทิ้งเอกสารการอบรมไม่ลง เพราะความรู้มันยังอยู่ในเอกสาร มันไม่ได้อยู่ในหัวเรา (อูย~ เจ็บ)
หนังสือบางเล่ม ไม่ได้ถูกกำหนดให้อ่านจบ อย่างเช่น ถ้าเราหยิบมาอ่านยังไงก็ได้แค่ครึ่งเล่ม แสดงว่าหน้าที่ของมันก็คือถูกอ่านแค่ครึ่งเล่มนั้นแหละ มันได้ทำหน้าที่ของมันครบแล้ว

หลังจากอ่านจบผมก็เลยมาลองจัดของจำพวกเสื้อผ้าดูนะ มีเสื้อผ้าที่ไม่ได้ปลุกเร้าความสุขและถูกหยิบไปทิ้งราวๆ ครึ่งตู้เสื้อผ้าเลย ผมเองก็นึกไม่ถึงเหมือนกันนะ ว่าวันนึงจะต้องมาจัดเสื้อผ้าด้วยการทิ้งเสื้อผ้าแทน 55

สุดท้ายนี่ถือว่าเป็นหนังสือที่ถูกใจผมอีกเล่มนึงเลย ตอนนี้เห็นมีเล่มสองออกมาวางขายแล้วด้วย ไว้ถ้าได้มีโอกาสอ่าน ก็จะมาเล่าหนังสือให้ฟังในบทความหน้าแล้วกันนะครับ...